NAAM BRON: Handleiding Photovoice. Hogeschool Windersheim/Vrije Universiteit
TYPE BRON: Artikel / pdf / handleiding
AUTEUR: Wilderink, L
APA:
Wilderink, L. (z.d.). Handleiding Photovoice. Hogeschool Windersheim/Vrije Universiteit. Geraadpleegd op 9-8-2021 ,via https://www.gezondin.nu/wp-content/uploads/2020/11/Handleiding-photovoice_project-MAPZ-2.pdf
CONTEXT: photovoice, interventie, intervisie, beeldcoaching, actieonderzoek
VERZAMELING VAN MATERIAAL UIT DE BRON:
Photovoice is een methode voor participatief actieonderzoek voor groepen of individuen die op een interactieve manier in een onderzoek betrokken worden. Daarnaast is photovoice geschikt als methode bij groepen waar het lastiger is informatie op te halen in situaties waar verbetering wenselijk en mogelijk is. De methode geeft inzicht in de leerwereld vanwaaruit de deelnemers denken en handelen. De kern van de methode is dat de foto’s die gemaakt zijn een uitgangspunt vormen voor een gesprek en de daaruit volgende acties (Wilderink, z.d.). à Relatie met VTS,
De kern van photovoice is dat de foto’s een gesprek uitlokken tussen de deelnemer en de onderzoeker. De foto’s zijn daarmee input voor de gesprekken en geen data op zichzelf. De gesprekken naar aanleiding van de foto’s leiden tot gewenste verandering, doordat er vanuit de gesprekken acties worden geformuleerd (Wilderink, z.d.).
De photovoice methode (a) focust zich op een specifiek vraagstuk; (b) heeft als doel om blijvende verandering te brengen in de levens van de deelnemers; (c) stelt deelnemers in staat anderen te informeren en; (d) stelt de deelnemers in staat actief betrokken te zijn bij besluiten en acties die hun eigen leven en de gemeenschap beïnvloeden (Wilderink, z.d.).
Wilderink (z.d.) noemt de volgende stappen binnen photovoice
- de voorbereiding: hierbinnen wordt contact gelegd met de deelenemers en wordt geïnvesteerd in de relatie. Daarnaast wordt door de onderzoeker nagedacht over de verwachting en de invloedsfeer.
- Introductie van het project: De onderzoeker introduceert en geeft de foto-opdracht. De kaders van het project dient de onderzoeker te bepalen en te geven, maar wel zo dat het niet te sturend is. Geef aan wat het doel van het onderzoek is en geef het gevoel dat de onderzoekers en de deelnemer gelijkwaardig zijn. De deelnemers zijn hiermee co-onderzoeker. Daarnaast besluit je op welke wijze de foto’s worden gemaakt. Ook worden er afspraken gemaakt over de foto’s en wat erop zichtbaar mag en moet zijn. Daarnaast wordt een maximaal aantal foto’s besproken. Bespreek hoe de foto’s uiteindelijk bij de onderzoeker terecht komen.
- Deelnemers foto’s laten maken: De deelnemers worden geënthousiasmeerd. Ze krijgen de ruimte om te denken en te ontdekken. Geef aan dat de deelnemers na het maken van een foto korte aantekeningen kunnen maken.
- Samen in gesprek over de foto’s: plan het gesprek zo snel mogelijk na het maken van de foto om te voorkomen dat de herinneringen vervagen. Nummer eventueel foto’s voorafgaand aan het gesprek. Probeer door open vragen een beeld te krijgen van de situatie van de foto. Vraag ook wat er gebeurd rondom het kader van de foto. Biedt hierin de ruimte om uit te wijden. Het kan hierin helpen dat de deelnemers kort op post-it’s elementen opschrijven. Stop het gesprek als de aandacht afneemt.
- Samen conclusies trekken: Leg uit hoe de foto’s en gesprekken thematisch kunnen worden geanalyseerd. Geef ruimte om te analyseren en thema’s en subthema’s te maken.
- Samen acties bedenken en uitvoeren: schrijf op een plek de verzamelde acties op om uit te voeren die worden verzameld naar aanleiding van de analyse en gesprekken. Schrijf ook op bij welke actie of conclusie wie of wat betrokken moet worden. Laat de groep kiezen welke acties als groep of als individu kunnen worden uitgevoerd.