TITEL: Canon van leren & ontwikkelen.
AUTEURS: Ruijters, M. C. P. C., Schut, R., & Simons, P. R. J.
TYPE BRON: Boek (naslagwerk)
APA:Ruijters, M. C. P. C., Schut, R., & Simons, P. R. J. (Reds.) (2021). Canon van leren & ontwikkelen. Boom Lemma.
CONTEXT: Bewustwording, impliciete kennis, expliciteren, reflecteren, reflictive practioner, tacit knowledge
Het is nog maar de vraag of we door het expliciteren van impliciete kennis beter worden in ons vak (Ruijters et al., 2021). à KRITIEK
Polanyi ziet het weten als een actief begrijpen van de dingen die er te weten zijn. Dit vraagt om een handeling van degen die wil weten. Hierin spreekt Polanyi van twee vormen van weten: formele, codificeerbare kennis, ook wel ‘knowing what’, en hij spreekt van een praktisch weten, ‘knowing how’. Dit laatste ‘weten’ is meer verbonden met het ‘kunnen’ en is de impliciete, handelingsgerichte of tacit (stilzwijgende) kennis. Het weten en het kunnen zijn met elkaar verbonden. Het zijn twee kanten van dezelfde medaille. Bij ieder individu met de eigen individuele (leer)ervaringen en (leer)situatie leidt dit tot verrassende en unieke combinaties in het gedrag (Ruijters et al., 2021). à UITLEG TACIT KNOWLEDGE. LINK MET INTERVENTIE. MEDAILLE ALS INTERVENTIE PLAATSEN.
Met kennis bedoelt Polanyi zowel het impliciete als het expliciete. Het gaat hierbij om kennis die reeds aanwezig is in de situatie (Ruijters et al., 2021).
‘Tacit knowledge is de geautomatiseerde, onuitgesproken kennis die individuen, groepen en organisaties bezitten zonder dat zij zich dat noodzakelijkerwijs realiseren.’ (Ruijters et al., 2021, p. 526). à CITAAT
Impliciete kennis is doorgaans de vertaling van tacit knowledge, ook omschrijvingen als: moeilijk te articuleren kennis, onbewuste kennis en intuïtieve kennis komen voor. Er is geen eenduidige definitie (Ruijters et al., 2021). à VERTALING
Tacit knowledge is dieper gelegen kennis die moeilijk te verwoorden is. (Ruijters et al., 2021).
Op basis van ervaring en kennis gaat Polanyi ervanuit dat er een actief vormgevingsproces is dat de persoonlijke, belichaamde kennis intergreert of vormgeeft. Polanyi noemt dit de tacit power (Ruijters et al., 2021) à VERDIEPING.
Volgens practice-based epistemologen is tacit knowledge en expliciete kennis met elkaar verweven en daarmee is tacit knowledge (vrijwel) niet apart te explicimenteren. Degene die de impliciete kennis expliciet willen maken door hem te verwoorden gaan ervanuit dat het zinvol is om die kennis bloot te leggen (Ruijters et al., 2021) à SLUIT AAN BIJ POSITIONERING
Schön sluit met zijn onderzoek van de reflectieve praktijk aan bij het onderzoek van Polanyi naar kennis. Schön verwijst naar Polanyi als hij het heeft over het feit dat we meer weten dan we kunnen zeggen. Door te reflecteren op de activiteiten binnen de complexe situaties kan er volgens hem richting worden gegeven aan de professionele ontwikkeling (Ruijters et al., 2021). à SCHON IN RELATIE TOT POLANYI, POSITIONERING, BINNEN LEERKRACHTSCHAP KAN NIET IN HET MOMENT WORDEN GEREFLECTEERD. HIEROM IS NA AFLOOP NUTTIG MET RECALL
‘Door het vertrouwen in en het observeren van de meester krijgt de leerling geleidelijk inzicht in de regels van de kunst, welke dan ook, zelf als die niet bewust bekend zijn bij de meester.’ (Ruijters et al., 2021, p. 530) à CITAAT
‘In essentie leidt de conversie van tacit naar expliciete kennis tot succesvolle innovatie’. (Ruijters et al., 2021, p. 530) à CITAAT IN RELATIE BRENGEN MET NONAKA EN TAKEUCHI EN MET SINGLE LOOP LEARNING
Zowel binnen de interactie processen van socialisatie, explicitatie, combinatie en internalisatie worden bepaalde vormen van kennis gedeeld en geëxpliciteerd. (Ruijters et al., 2021). à NONAKA VOLGENS POLANYI NAUWELIJKS MOGELIJK OMDAT IMPLICIET EN EXPLICIET NIET TE ONDERSCHEIDEN ZIJN
Er is kritiek op de tacit knowledge want deze zou voor een oppervlakkige vorm van kennisdeling kunnen zorgen, omdat de oorspronkelijke theorie allicht niet wordt bestudeerd (Ruijters et al., 2021) à IN INTERVENTIE GEDEELTELIJK ONDERVANGEN DOOR EXPLICITEREN RELATIE MET THEORIE
Andere kritiek op het expliciet maken van impliciete kennis is dat hiermee de kracht van het impliciete verloren gaat door het in een didactisch model te gieten. Juist de ongrijpbaarheid van de tacit knowledge is de schoonheid (Ruijters et al., 2021). à VRAGEN BIJ DE STUDENTEN NAAR WAT ONGRIJPBAAR BLIJFT