Auteur: Sander van den Brink

Nieuwe theaterteksten

Komende maand verschijnen er op www.toneelcentrale.nl twee nieuwe theaterteksten van mij. Allereerst ‘Antonio en Bassanio’, een kort stuk waarin de relatie tussen deze twee personages uit Shakespeare’s ‘Koopman van Venetië’ op het spel komt te staan.  Het tweede stuk is Aeneas: een vertelling van gevluchte Trojanen. Hierin komt de actualiteit in het stuk naar boven. Meer weten? Kijk gerust op www.toneelcentrale.nl en vraag de stukken op.

Verder lezen

De E-Bike perceptie

Sinds kort heb ik een elektrische fiets. Ik heb er de leeftijd niet voor, maar wel de weerstand tegen fietsen. Het spaart benzine (milieuactivisme! Red de planeet! Save our children! Vrouwen en kinderen eerst!) en dus ook mijn portemonnee. Maar sinds ik op mijn elektrische tweewieler trap valt mij op dat mijn medeweggebruikers anders naar me kijken. Afkeurend, neus ophalen en met licht gehoon wentelen de gezichten zich af. Of is dat slechts perceptie? Is het beeld dat ik van mezelf op de E-bike heb dat ik vind dat het eigenlijk niet kan. Dat ik eigenlijk zelfstandig moet kunnen trappen. Tenslotte is zo’n elektrisch wiel vergelijkbaar met zij-wieltjes voor de spierlozen. Misschien ben ik dat dan wel. Maar anders zou […]

Verder lezen

Theatrale conflicten met een kwapoets

Je ziet ze overal. Theatrale conflicten. Tussen mensen,  mensen en voorwerpen of mensen met zichzelf. Vanmorgen had ik er zelf nog ééntje.  Een klassieker, zelfs! Er werd aangebeld. Ik doe open. Niemand. Het is weer zo ver. Een kwajongen, schorriemorrie van de bovenste plank, tuig van de richel, rapaille; een belletjestrekker – wat een lekker woord is dat eigenlijk; belletjestrekker -. In mijn verwoede poging dit gespuis achterna te gaan ontstond er een heftige strijd met mijn slipper. De grote teen die niet links, maar rechts van het, bij de teenslipper essentiële tussenpaaltje (heeft dat ding een naam?), zich manoeuvreerde maakte dat ik een conflict kreeg met mijn geliefde rode slipper. Hierna kreeg ik al snel een nieuw conflict, ditmaal met mezelf. […]

Verder lezen

Kijken of leren kijken

Een tiener was enkele weken geleden in een week naar vier voorstellingen heen geweest (de eerste keer was bevallen, dus de overkill kon beginnen).  De kennis is niet iemand die vaak naar het theater gaat. Het is een beginnende kijker. Eind van de tienerjaren en daarmee potentieel publiek voor de toekomst. Slechts als het uitkwam bezoekt hij  het theater, als van tevoren bekend is wat er speelt, als een grote promotiecampagne aan vastzit  of bekende Nederlandser meedoen. Maar die week, misschien was het wel een actie – ik weet het niet -, was het volle bak. Vier voorstelling in één week! Tot zijn verbazing waren in drie van de vier voorstellingen naakte lijven te zien (vier kleine zaalvoorstellingen). De eerste keer was het nog […]

Verder lezen