Het was in de machinist van Delfshaven.
Aan een tafeltje wacht ik. Ik had een afspraak met Sjoerd Joosen en Jeroen de Jager, gewoon twee jongens, twee vrienden. In de verte komen er twee marketingfiguren aangelopen en stellen zich aan mij voor. Zijn waren het, het cabaretduo. Joosen en de Jager. Tenminste er was nog niets, nog geen voorstelling. De vraag was of ik hen wilde regisseren en wilde helpen met de voorstelling. Ik vroeg naar het concept. En daar kwam het. Een stortvloed aan ideeën werd uitgespuugd, het rooster was al af, de poster stond klaar, het theater was geboekt en de repetitieruimte geregeld. Alleen er was nog geen voorstelling.
We gingen aan de slag. We wonnen tips in, we brainstormden, we lagen uren op de grond te bedenken en kwamen tot de conclusie dat we het niet wisten. Maar vier maanden later stonden er 3 try-outs, waren er twee sublieme muzikanten (Tijsen en van Gurp) en kort daarop volgde de première. Het was geslaagd. Het duo was uitgegroeid tot kwartet en het leek klaar.
Maar aangemoedigd door het publiek trokken Joosen en de Jager de stoute schoenen aan. En nu, wat fantastisch, staan ze in de finale van het Leids Cabaret Festival. Wat ben ik trots op deze mannen!
